Ոչ մի բան

Երեկ Եռաբլուրում շատ տարօրինակ բացահայտման ներկա եղա:

Մի մանկահասակ տղեկ քաշում էր սառած հայացքով մոր փեշը.

- Հիշու՞մ ես, մամ, որ էն երգի մասին հարցնում էի ու դու չէիր կարողանում պատասխանել:

- Ո՞ր երգի, տղես:

- Էն, որ երգում են՝ «Քեռին եկավ մեր բակը, դուլուլու, դուլուլու, մեր բակը»...

- Երգը հիշում եմ, բայց հարցը չեմ հիշում:

- Ի՞նչ է նշանակում «դուլուլու»:

- Չգիտեմ, տղես, երևի ոչ մի բան էլ չի նշանակում:

- Իսկ ես նոր իմացա:

- Ի՞նչ իմացար:

- Երբ ասում են «դուլուլու»՝ հաստատ նկատի ունեն Լուլուին:

- Գուցե հենց նրան էլ նկատի ունեն, տղես:

- Իսկ ինչու՞ նրան նկատի ունեն:

- Որովհետև Լուլուն էլ ոչ մի բան չի նշանակում:

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ